حکمت و عدالت خداوند در مرگ افراد
امام باقر علیه السلام فرمودند:
▫️پیامبری از انبیای بنی اسرائیل هنگام عبور از کنار جسد مردی گذشت که زیر دیواری گرفتار شده بود و بعضی از بدنش از آن بیرون مانده بود و پرندگان به او نوک می‌زدند و سگ‌ها از بدن او ارتزاق می‌کردند.
▫️کمی که پیش رفت به شهری رسید که در آنجا یکی از بزرگان شهر و وفات یافته بود و جنازه او را بر تختی با پوشش حریر و دیبا قرار داده و پیرامون آن چراغ‌ها افروخته بودند.
عرضه داشت:
▫️ پروردگارا، می‌دانم که تو پادشاه عادلی هستی که هرگز ستم نمیکنی. آن بنده تو فردی مؤمن بود که یک چشم بر هم زدن به تو کفر نورزیده بود. اما جسد او به آن حال در آمده بود. و این یکی بندۂ کافری است که یک چشم بر هم زدن به تو ایمان نیاورده بود و آن وقت او را با این عزت و احترام میرانده ای!
خداوند عز و جل فرمود:
▫️ همانطور که گفتی من حاکم عادل هستم و ستم نمی کنم.
آن بنده مؤمن من در نزد من بدی و گناهی داشت. به عقوبت آن گناه او را به آن صورت میراندم تا با من در حالی ملاقات کند که هیچ گناهی در نامه عملش نباشد. و این بندۂ کافر من، عمل خیری در نزد من داشت. من او را به این صورت میراندم تا در حالی مرا ملاقات کند که هیچ حقی در نزد من نداشته باشد.
----------
الکافی، ج ۲، ص ۴۴۶؛ بحار الأنوار، ج ۱۴، ص ۴۵۸.
نکته:
هرکس بد مرد نگوییم آدم صد درصد بدی بوده و هرکس خوب مرد حتما نگوییم صد درصد آدم خوبی بوده.
تنها بگوییم: اگر مؤمن بود خدایا بیامرز و اگر غیر مؤمن بود، بگوییم خدایا آنچه شایسته اوست نصیبش کن.
درباره این سایت